Een paar tellen na de tweede minuut van Sunglasses is er van de zang niet veel meer over dan het geluid van iemand die stikkende is. Eronder zoekt een Moog naar een excuus. Stikkende zingen is veelzeggend, want wordt zelden tot nooit gedaan in de popmuziek. GEO doet ook disco-achtige dingen, wat waardering oogst. De hele plaat, Out Of Body, verdient grondig luisterwerk. Met iedere luisterbeurt mooier (ik zit nu op vier). Out Of Body is een vreemde plaattitel. Is het ‘out of body’ zoals ‘out of gas’, is kortom het lichaam op? Of refereert de titel aan een transcendente ervaring? De plaathoes toont een uiteengevallen lichaam. De muziek en de sound zijn heel aards. Geo is Grieks voor aarde. Maar ach, wat zever ik, luister zelf. ■