Op vrijdag de dertiende kon ik deze plaat nergens vinden en op zaterdag de veertiende stond ‘ie gewoon weer bij de platenspeler. Dit zegt niks over de muziek van Piet Leegwater die niettemin toch raadselachtig is. In ieders onbewuste zitten myriaden flarden uit de popgeschiedenis. Als een strandjutter struint Piet door dat onbewuste. Uit de gejutte flarden bouwt hij vervolgens een eigen popuniversum. ■
