Charlie & The lesbians

Twee mooie liedjes die behalve Jezus niks met elkaar te maken hebben: Jesus Comes van Charlie & the Lesbians en Jesus was a Cross Maker van Judee Sill.

Heel vaak kom je Jezus niet tegen in punkrock. En als je hem er al tegenkomt, dan komt hij er niet al te best vanaf. Dat is anders in Jesus Comes van Charlie & the Lesbians. Op de website van Pinguin Radio staat deze quote, die ik voor het gemak toeschrijf aan de tekstschrijver van Jesus Comes: “Een vreemde verwoording van volwassen en ouder worden. Jezus wast je zonden weg, de oude streken die je probeert te verleren. Maar wanneer je telkens weer terug valt in oude gewoontes probeer je de zonden te verbergen. Het gaat over het accepteren dat iedereen demonen heeft, en dat ze je niet verlaten als je ze weg probeert te stoppen.”

Wast Jezus je zonden weg? Dat valt te bezien. Volgens mij moet je daarvoor de geloofsstap maken. Als je Jezus beschouwt als verpersoonlijking van het goede, dan is leven naar zijn voorbeeld een streven naar het goede. Wie goed van kwaad kan onderscheiden en vanuit die kunde permanent reflecteert op zijn of haar handelen, kan op goedkeuring van Jezus (of zijn vader) rekenen. Tegelijk wordt Jezus de eigenschap toegewezen vergevingsgezind te zijn. Iemand die jou je zonden (slechte daden) vergeeft, wast in metaforische zin je zonden weg. Vergeving met het oog op beterschap. Beterschap in het vooruitzicht gesteld bij een leven naar Jezus’ voorbeeld.

Judee Sill schreef het wonderschone liedje Jesus was a Cross Maker in 1971. Cross Maker rijmt op heartbreaker, vertelde Sill ooit in een interview. Ze las even daarvoor een boek – The Last Temptation of Christ – waarin Jezus als een kruismaker (timmerman) wordt voorgesteld. In 1964 eiste de Citizens Group for Clean Books dat de roman uit de openbare bibliotheek verwijderd zou worden. Dogmatici hebben lange tenen (en Citizens Group for Clean Books zou een goeie bandnaam zijn). Dat terzijde is het een interessant beeld dat Jezus het kruis, dat hij tenslotte zelf droeg, zelf vervaardigde. Het kruis als metafoor van de last van zijn zonden. Jezus wordt in de roman verbeeldt als een mens die van nature zowel goed als slecht is, als iemand die kan haten en kan liefhebben. Niemand heeft zoveel geleden als Jezus, tenminste, dat wordt ons voorgehouden. Niemand heeft dus zo intens geleefd als hem, tenminste, dat maak ik op uit het beeld dat de roman van hem geeft. Het lijden van Jezus is altijd dieper dan dat van ons. Vind je het leven kut, denk dan aan zijn lijden en het valt mee. Een troostrijke gedachte.

In zijn strijd tegen het kwaad zal Jezus zich soms schuldig moeten maken aan slechte daden. Om tot het goede te komen, is alles geoorloofd. De slechte daden in zijn strijd voor het goede vormen het kruis dat hij uiteindelijk door de straten van Jeruzalem droeg. Dit maak ik op uit Sills tekst. De goedheid zelve timmerde zijn eigen kruis en dat deed hij voor ons, opdat wij – schoon – weer verder kunnen. Tot zover deze lezing. Tijd voor een Duvelke.