Diddy Wah Diddy, Papa Oom Mow Mow en Wap Shoo Wap

In de bijna twee uur dat we met hem spreken verontschuldigt hij zich meermaals voor het feit dat hij veel praat. Dat vindt hij zelf, want wij zien het probleem niet, dus ga door ga door. Hij spreekt als een verliefde, zwijgen zou een doodzonde zijn. Al decennia lang is hij actief in een wereldomspannend netwerk van mensen en bands met een affiniteit voor alles wat raakt aan rock ’n’ roll. Hij speelt in bands, hij boekt en programmeert bands en hij is DJ. Het idee voor een eigen platenlabel komt uit dat alles voort en ontstond niet geheel toevallig op z’n veertigste. “Sinds 2016 draaien we platen onder de naam Wap Shoo Wap. Rondom covid zag ik het vergrijsde publiek verjongen. Allemaal nieuwe bands met jonge mensen. Ik werd veertig en keek terug op zoveel plezier, ik had de wereld gezien en zag een eigen label als uitdaging voor mezelf om jonge bands een kans te geven, om hen hetzelfde plezier te gunnen.” Hij liet er geen gras over groeien. Twintig vinylreleases in vier jaar, waarvan er reeds tien zijn uitverkocht; vijf zagen het daglicht in 2022, vijf in 2023, zes in 2024 en dit jaar nog eens vijf. Allemaal platen in het breed uitwaaierende rock ’n’ roll-spectrum; van rhythm&blues tot garagepunk en van sixties beat tot glamrock. En allemaal platen die een lust voor het oog en als zodanig herkenbaar zijn, dankzij het vormgeverstalent van labelcompagnon Everaldo Pechler. Het appetijtelijke tijgerlogo is van Scott Sugiuchi, een Amerikaan in het netwerk van Gilian.

“Wat mij de rock ’n’ roll in trok? Ik kom uit de hardcore-punk. We liepen wel eens binnen bij Nachtcafé In De Diepte, een soort garage-rocktent, als er een DJ fantas­tische platen stond te draaien – ik was 18 of zo. Vreemd genoeg was er dan geen publiek. Later ontdekten we dat het daar pas na middernacht druk werd. Een nachtcafé inderdaad. Rond 2000 heb ik er talloze garagepunkbands gezien. Later ben ik gitaar gaan spelen in The Anomalys, tien jaar jonger dan de andere bandleden, die mij vertelden over de muziek in het legendarische VPRO-radioprogramma Stompin’ van Roel Bentz van den Berg en Martijn Stoffer. In goeie muziek klinkt iets mee dat eraan vooraf ging. Dat ben ik daardoor wel gaan inzien ja. Dan begin je bij garagepunk en kom je bij seventies punk en verder terug via de glam naar de sixties punk om bij de fifties rock ’n’ roll en doo wop uit te komen. En uiteindelijk de verbanden zien tussen rhythm&blues, soul en gospel en de lijn terug volgen naar blues en country blues. Er zijn honderden bands die de Ramones nadoen, wat begrijpelijk is, maar het wordt pas iets als je doorhebt dat de Ramones op geheel eigen wijze voortborduurden op girlgroup pop, sixties punk en fifties rock ’n’ roll.”